Uxía - Rosalía pequeniña

libro con CD cun detallado texto sobre a vida e traballo musical de Amadeo Goyanes ameno e curioso para todos os públicos: partituras editadas para os músicos e especialistas da zanfona e un disco compacto no que se encontran inéditos de Amadeo Goyanes. Ademais deses históricos rexistros, graváronse especialmente para esta publicación músicas do seu repertorio e novos temas saídos da factoría da aula de zanfona da Escola Livre da MPG sita en Santiago de Compostela, atendida polo prestixioso zanfonista Óscar Fernández, no que pretende ser unha homenaxe As zanfoneiras de Monforte, a primeira escolanía de Zanfona de Galiza impulsada por Amadeo Goyanes.

Concha do canizo 

Gustav Henningsen (slgelse, Dinamarca, 1934) é un investigador de relevancia internacional que estivo ligado durante a sua vida profesional ao prestixiado Arquivo Danes do Folclore.Entre 1964 e 1968 realizou traballo de campo reunindo datos para o tema de estudo previsto na sua tese doutoramento: as crezas e prácticas máxicas da bruxeria galega, para comparalas coas Irlandesas e as de seu país natal.As recolleitas estan feitas a malloria na comarca de Ordes.

Unha viaxe pola vida do mestre gaiteiro Bartolo, pasando por todas as agrupacións das que formou parte por toda Galiza. Un libro-disco con 25 pistas de audio , parte delas feitas polo propio Bartolo pouco tempo antes do seu falecemento. 

Libro disco con 30 temas recollidos dende o ano 1998 ata o 2006

Autora:Alba María RodríguezTapa dura142 páxinasCD con 19 trillas (5 regueifas)A comarca de Bergantiños constituíu arredor dos anos 50 un berce de coplas, rimas e contextos óptimos para o desenvolvemento da poesía oral improvisada. Na súa manifestación en forma de controversia, a chamada regueifa, destacaron numerosas figuras que encarnan os últimos anos de vitalidade do fenómeno improvisador galego.Entre elas soan con forza os nomes de Blanco de Muiñoseco (Coristanco) e o dos seus discípulos Calviño de Tallo (Ponteceso) e Celestrino de Leduzo (Malpica de Bergantiños). Ambos improvisadores levaron a disputa en verso ao seu máis requintado nivel. Máis alá dos casamentos (o contexto inicial do xénero) amenizaron os bares, as festas e calquera encontro público e semiprivado dunha Galicia eminentemente rural. A través destas figuras e o seu tempo coñeceremos estas coplas de catro versos octosílabos con rima nos pares, que vinculadas a unha melodía fixa compartida polos opoñentes, constitúen o celme da tradición cantada galega.